|
|
.
13.
کویں روکی جائے
پنجابی کسان ولوں خدکشی، کویں ہووے خوش حال۔
اصلیت ایہہ ہے،
کہ جنے کسان کھدکسی کر رہے ہن۔ سبھ دی کھدکسی دا
کارن قرضہ نہیں ہے۔ دیکھن وچ آیا ہے کہ کئی خدکشی
کرن والے کساناں دے جمیں قرضہ ہے ہی نہیں سی۔ جاں
بہت گھٹ قرضہ سی، جو اوہناں دے گھر دے آرتھک پدھر
نوں دیکھدیاں، تچھ جاپدا ہے۔ اجیہے حالت وچ کھدکسی
لئی مجبور ہون دے کوئی ہور وکھرے حالات ہی جاپدے
ہن۔
"قرضے کارن خدکشی" دا کیس بناؤنا پنجاب پولیس دی
موڈس اپرینڈی ہے۔ پولیس کھدکسی دے اصلی کارن دی
انکئیری کردی ہے۔ پر شکی گناہ گار توں چڑاوا لیکے
کھدکسی دا کیس اعلان دندی ہے۔ پولیس نوں اسدے کئی
فائدے ہن۔ سرکار بھی ڈونگھی پڑتال کرن دی بجائے
سوکھے رستے لنگھنا ہی ٹھیک سمجھدی ہے۔
خیر کجھ بھی
ہوئے۔ کسان نوں کھدکسی کرن توں روکن دی لوڑ ہے۔
اصلیت ایہہ ہے کہ کسان خوش حال نہیں ہے۔ کسان خوش
حال ہووے گا تاں دیش خوش حال ہووے گا۔ ہر ورگ خوش
حال ہووے گا۔ کسان نوں کھوشہال کرن نال ہی کسانی
خدکشی کرن توں بچائی جا سکدی ہے۔ جس لئی کجھ کو اپ
ضروری ہن۔
سرکار ہر کسان دی فصل دا بیمہ کروائے ۔ جس
وچ گھر دے مکھی کسان دا آتمگھات سبندھی بیماں بھی
شامل ہووے گا۔ اس کارن بیمہ کمپنی ہر پرکار دی
چوکشی رکھے گی۔ جدوں کشان نوں برباد ہوئی فصل دا
معاوضہ ملنا ہی ہے، تاں اوہ کھدکسی کں کریگا۔ جے
موت کسے ہور کارن ہوئی ہے، تاں بیمہ کمپنی اسدی
اپنے طور تے پڑتال کوائے گی۔ اس سبندھی رپورٹ
وجیلینش وبھاگ نوں دیوے گی۔
بیماں صرف اپنی
مرضی انوسار سئیسائیڈ دا ہی ملے۔ مجبور کرکے
سئیسائیڈ کرواؤنا قتل سمجھیا جائے۔ اس طرحاں
پروار، مریض دا سئیسائیڈ دا کارن نہیں بنیگا۔ بلکہ
اسدی اداسی تے سرکھیا لئی چیتن رہے گا۔ کھیتی
کھیتر دے ہر بینک لئی، کسان دی اچھا انوسار، یوگ
تے سستا فصل بیمہ کرنا ضروری ہووے۔ گڑھیمار ادِ،
قدرتی کیامتاں دی صورتَ وچ، سرکاری سرویکھن دے
فیصلے انوسار، کسان دی فصل دے ہوئے نقصان دی گھاٹا
پورتی، بینک کرے۔ بیمے دی رقم بینک ولوں، سمیں
سمیں کیتے فصل دے سرویکھن اپر ادھارت ہووے ۔
بینک بیمہ
ادھین، کسان نوں کھاد اتے کیڑے مار دوائیاں لئی
پیسہ دینا، بینک لئی ضروری ہووے۔ اس طرحاں کسان
ودھیا کھاد اتے کیٹناسک خریدن دے یوگ ہو سکیگا۔
بینک کسے خاص کمپنی دا ایجنٹ نہیں بنیگا، جدکہ
آہڑتیئے گھٹیا قسماں دیاں دوائیاں دے ایجنٹ بنکے،
اپنے گاہکاں نوں ایہہ دوائیاں اتے کھاد پاؤن لئی
سادھن بندے ہن۔
کسان دی فصل
دانہ منڈی وچ آؤن توں 48 گھنٹے اندر چکی جائے ۔
کسے حالت وچ اجیہا ناں ہون تے آہڑتیا فصل تولکے
اپنے قبجے وچ لے لوے اتے کسان نوں اسدی ادھی قیمت
ترت ادا کرے۔
فصل دی قیمت سدھی کسان دے بینک کھاتے وچ
جمع ہووے۔ کسان اپنی اچھا انوسار آہڑتیئے نوں
ادھیکار دے سکدا ہے۔
پچھلے سمیں دی
گل ہے جو عراق دے بادساہ ہاروں-ال-راشید جسنوں
قاروں بادشاہ کیہا جاندا ہے نال سبندھت ہے۔
ہاروں-ال-راشید ابشیا قبیلے دا پنجواں خلیفہ اتے
حکمران سی، جسدی راجدھانی بغداد سی۔
ہاروں-ال-راشید نے اپنے پتر ال-امین دے جنم لین تے
اسدے سکھ آرام لئی ہور دھن دولت اکٹھی کرن دی لوڑ
مسوس کیتی۔ ہاروں-ال-راشید نے اپنے دیش دے سبھ
لوکاں دی دھن دولت جبری اپنے محل وچ اکٹھی کر لئی۔
لوک بالکل کنگال اتے آتر ہو گئے اتے روٹی کپڑے
آدی لوڑاں لئی بادشاہ دے چرنی پین لگے۔ بادشاہ
اپنے اس کارنامیں اپر بہت خوش ہویا کردا سی۔ اسنے
بناں تنخواہ فوج تیار کر لئی سی۔
اک دن بادشاہ
نے اپنے وزیر یاہیا نوں پچھیا کہ کسے کول کوئی
پیسہ رہِ تاں نہیں گیا، تاں یاہیا نے دسیا کہ
مردیاں دے منہ وچ پایا دمڑا اجے تک نہیں نکالیا
گیا۔ بادشاہ نے ترت سبھ دمڑے نکالن دا حکم دتا۔
سبھ مردیاں دیاں قبراں پٹکے، گلیاں شڑیاں لاشاں
وچوں دمڑے کڈھکے شاہی خزانے وچ داخل کر دتے گئے۔
ہاروں-ال-راشید نے ایہہ پیسہ اپنے پتر ال-امین دے
محلاں نوں شگارن لئی ورتیا۔ قاروں توں بعد اتہاس
وچ اجیہی کوئی ہور مشال نہیں ملدی۔
بھانویں دنیاں
بھر وچ کسے ہور اجیہی گھٹیا راجشاہی دا ذکر نہیں
ملدا۔ پر پنجاب دی سیوادار اکھوان والی کتھت پنتھک
سرکار نے، اپنی پیسہ وٹورن دی ہوس ادھین، کجھ
اجیہے فیصلے کیتے ہن، کجھ اجیہے قنون بنائے ہن، جو
سانوں قاروں دی یاد کروا رہے ہن۔ اجیہے پھیشلے ہی
کسان دے آتمگھات کرن دا کارن بنے ہن۔ ایہناں
پھیشلیاں کارن ہی پنجاب کنگال ہویا ہے۔ ایہہ سبھ
فیصلے، قنون رد کیتے جان۔ ایہناں فیصلیاں، قنوناں
دا لماں ویروا اتھے نہیں دتا جا سکدا۔
اکھوتی پنتھک
سرکار نے تاں قاروں نوں بھی مات کر دتا ہے۔ پنجاب
دے سبھ اداریاں دا پیسہ اپنے اتے اپنے چہیتیاں وچ
ونڈ کے، پنجاب نوں کنگال کرکے، بھی اسنوں شبر نہیں
آیا۔ اس سرکار نے پنڈاں دیاں شاملاتاں ہڑپّ کرن
لئی اک اجوکی کاڈھ کڈھی سی۔ پہلے قنون انوسار، پنڈ
وچ جے کسے وکاش لئی زمین دی لوڑ پیندی سی، تاں
سبندھت محکمہ زمین دی قیمت پنچائت نوں دندا سی۔
زمین صرف سرکاری مہکمیں نوں، پنڈ دے وکاش لئی ہی،
دتی جا سکدی سی، کسے ویکتی جاں پرائیویٹ ادارے نوں
نہیں۔
پنتھک سرکار نے
“پنجاب ولیج کومن لینڈج ایکٹ” وچ ترمیم کرکے ایہہ
سودھ کیتی سی۔ کہ پنڈ دی پنچائت، سرپنچ راہیں،
شاملات کسے نوں بھی دان کر سکدی ہے۔ بس سرپنچ دے
گل تے انگوٹھا رکھو جاں جھٹھا کیس بناؤن دا ڈر دیؤ
تے پنڈ دی شاملات کسے اپنے چہیتے دے نام مپھتو
مفتی ہی کروا لؤ۔ دیکھو کر دتا ناں قاروں نوں مات۔
قاروں نوں تاں ایہہ سجھیا ہی نہیں کہ پیسے توں
بناں لوکاں دی جائداد بھی آپنیاں دے نام کروائی جا
سکدی ہے۔ سرکار ایہہ قنون رد کرے اتے پنڈاں دیاں
شاملاتاں واپس کروائے۔
شاید کوئی ویر
ایہہ سوچے گا کہ قاروں دی مشال دا کسان دی آتم
ہتیا نال کی تلک واسطہ ہے۔ جواب ایہہ ہے کہ شاملات
جمینن ویچنا بھرشٹاچار دی انتہا دی سیما ہے۔ در
اصل اس سرکار نے پنجاب دے سبھ چھوٹے وڈے اداریا دا
سارا پیسہ اپنے تے آپنیاں دے پیٹ وچ پا لیا۔ ایہی
ادارے وکاس ادارے منے جاندے ہن۔ ایہناں اداریا دا
لٹیا جانا ہی کسان دی خوش حالی دی بجائے کنگالی دا
کارن بنیا۔ دوسرا کارن ایہہ بنیا کہ پنتھک
حکمراناں نے اپنی پیسے دی ہوس پوری کرن لئی اتنا
پیسہ قرض لیا کہ تقریباً سارا پنجاب ہی گہنے پا
دتا۔ پنجاب دی ساری آمدن ہی قرضے دے ویاج وچ جان
لگی۔ اصلیت وچ سنگت درشن دے ڈھکونج نے ہی کسان نوں
کنگالی دا شکار بنایا ہے۔
بڑے دکھ نال
ایہہ مننا پیندا ہے کہ لٹیرا شاہی دی سرکار توں
پہلاں ریتا بجری صرف ٹرکّ ٹریکٹر دے تیل خرچے پر
ہی مفت مل جاندا سی۔ لوکاں لئی مکان اساری زیادہ
مشکل نہیں سی۔ لٹیرا شاہی نے اپنی کرپٹ نیتی
انوسار ریتا تقریباً 50 ہزار روپئے پرتی ٹرکّ تک
کر دتا ہے۔ کئی کساناں دے کھیتاں وچ بھی اچھے ریتے
دیاں کھانا نکلیاں ہن۔ سرکار نے اوہناں اپر بھی
نجائج کنٹرول کیتا ہویا ہے۔ کئی پنڈاں دیاں
شاملاتاں وچ ریتا دیاں کھاناں سن، جہناں اپر ریت
مافیہ قابض کر دتا۔ بجری دیاں کھاناں اتے بجری
ملاں اپر بھی ماپھیئے نے غیر قنونی ڈھنگ نال اجارے
داری کئم کیتی ہوئی ہے۔
سبھ قبجے
کنٹرول ختم کر دتے جان۔ کسان دے کھیت وچلی کھان دا
کسان آپ مالک ہووے۔ اوہ اپنے لوکاں نوں مفت وانگ
ریتا مہئا کرے۔ شاملات وچلی کھان دی مالک پنچائت
ہووے۔ جو رعائتی در اپر ریت ویچے۔ کوئی ٹیکس ن
ہووے ۔دریانواں وچلے ریتا بجری تے کوئی پابندی ن
ہووے۔ یقین کرو دھرتی وچ بے اتھاہ ریتا بجری تے
پانی بھریا ہویا ہے۔ پنجاب وچ کتنی بھی مکان اساری
ہووے ایہہ مکن والا نہیں ہے۔ لٹیرا شاہی نے پانی
ختم ہون، ریتا بجری ختم ہون دیاں غلط دھارنانواں
اپنی مند بھاونا تحت پھیلائیاں ہوئیاں ہن۔
پنجاب کھیتی
پردھان صوبہ ہے۔ اسدی آرتھکتا دا سدھا سبندھ کھیتی
دی پرپھلتا نال ہے۔ اس کرکے کھیتی لئی کجھ رعایتاں
سبے دی خوش حالی لئی ضروری ہن۔ پہلی اتی لوڑیدی
چیز کھیتی لئی نرنتر بجلی ہے۔ سرکار کشان لئی 24
گھنٹے بجلی یقینی بنائے۔
اکالی سرکار نے
کشان نوں مفت بجلی دین دا جھانساں دیکے کسان تے
پنجاب نال دسمنی کمائی ہے۔ کشان نوں جھونے دی فصل
سمیں لوڑیدا پانی نہیں ملدا۔ جس لئی اسنوں ٹریکٹر
جاں ڈیزل انجن چلاؤنا پیندا ہے۔ جو بجلی نالوں 50
گنا مینہگا پیندا ہے۔ اسے کارن کشان دی پیداوار
گھٹ جاندی ہے۔ جس وارے کشان نوں اہشاس ہی نہیں ہے۔
پنجاب نوں پہلے
سمیں کئی دیشاں توں "پھریڈم پھرانم ہنگر کمپین"
تحت سہائتا ملدی سی۔ اوہ اس کرکے بند ہو گئی ہے کہ
پنجاب تاں اپنا خرچہ کرکے مفت بجلی ونڈ رہا ہے۔
اسنوں سہائتا دی کوئی لوڑ نہیں ہے۔ ایہہ سہائتا مڑ
سرو کرواؤن دی لوڑ ہے۔ ہند دے کئی صوبیاں وچ عرباں
روپیہ آ چکا ہے۔ پر پنجاب وچ بہت سال پہلے رکھڑا
فارم لئی پنج لکھ روپئے توں بناں کوئی مدت میرے
دھیان وچ نہی ہے۔
اس لئی کشان
نوں کجھ گھنٹے مفت بجلی دین نالوں، صرف اک رپئیا
پرتی یونٹ دیکے، 24 گھنٹے بجلی لینا، پنجاب لئی
خوش حالی دا سادھن بنے گا۔ کھیتی لئی موٹر کنیکشن
لینا اج کشان لئی مجبوری اتے لٹ دا کارن بنیا ہویا
ہے۔ بہت لماں سماں انتظار کرنا پیندا ہے۔ بہت کھجل
خواری توں بعد بھی اکشر محکمے دی جیب بھرنی پیندی
ہے۔
سرکار کسان نال
ترت بجلی کنیکشن دین دا وعدہ کرے ۔ پیسے بھرو،
سامان خریدو، مکمل ہون دی رپوٹ تے ترت کنیکشن ملے۔
ایہناں یتناں نال کسان مڑ خوش حال ہو سکدا ہے۔ پھر
کوئی کسان کھدکسی نہیں کریگا۔ کسان ہی نہیں،
ویوپاری، دوکاندار، سنئتکار تے مزدور بھی خوش حال
ہوئے گا۔
|
|