32. سانجھے مہاج دے نام ایک اپیل

ستکار یوگ!

عامَ آدمی پارٹی، پی پی پی، بی ایس پی، سی پیائی، سی پی ایم، انصاف پارٹی، بینش بھرا، شرومنی اکالی دل امرتشر، سموہ سماجک سنستھانواں دے آگوآں اتے دھارمک شنستھانواں دے مکھی سنت مہانپرش سہبان جیاں نوں اینٹی کرپشن پارٹی ولوں شبھ کامنانواں۔

        ایہہ مندیاں ہویاں کہ پنجاب لئی تہاڈی گھالنا، تہاڈی راجنیتک سوجھ، تہاڈا راجنیتک تجربہ میرے نالوں بہت زیادہ ہے۔ ایہہ مندیاں ہویاں کہ تسیں جھوٹھے کیس، جھٹھے پولیس مقابلے، جبر ظلم ورودھ آواز بلند کیتی ہے، شنگھرس چلا ئے ہن۔ پر شئد تہاڈے اچ سٹیٹس کرکے تہانوں پنجاب دے کجھکُ تاناشاہ راجنیتکاں ولوں جو لٹمار کیتی گئی ہے، پنجاب نوں کس طرحاں کنگال کیتا گیا ہے، کویں لوکراج دا گھات کیتا گیا، کویں ڈونگھی شاجس تحت پنجاب دی جوانی دا گھات کیتا گیا، شاید اس ول تسیں پورا دھیان نہیں دے سکے ہوووں گے۔

           ایہہ ٹھیک ہے کہ لہر پیدا کرنا بڑا کٹھن کم ہے۔ پر لہر پیدا کرکے اس لہر نوں سنبھالنا تے چرنجیو بناؤنا اس توں وی اوکھا کم ہے۔ پنجاب وچ بابا جوگندر سنگھ اتے سمرجیت سنگھ مان نے لہراں پیدا کر لئیاں سن۔ بابا جگندر سنگھ جی انکیاسیاں 9 پارلیمانی سیٹاں جت گئے سن، پر لہر نوں سنبھال نہیں سکے۔ مان صاحب پارلیمانی چون وچ 9 لکھ دی لیڈ نال چنے گئے سن، پر اوہ لہر نوں سنبھال نہیں سکے۔ سر. منپریت سنگھ بادل نے بھی لہر پیدا کر لئی سی۔ کھٹکل کلاں وچ ستّ لکھ سوجھ وان پنجابی دا اکترت ہونا بہت وڈی گلّ ہے۔ پر اوہ لہر نوں سنبھال نہیں سکے۔ جے ایہناں لہراں دا ادھٔین کیتا جاوے تاں جواب ملیگا کہ اناں لہراں نوں سنبھالن لئی راجنیتک یوگتا دی گھاٹ رہی۔ سئد میرا ایہہ وچار کسے ویر نوں برا لگے۔ پر اصلیت ایہی ہے کہ لہر پیدا ہون توں بعد ایہناں ہؤمیں تحت وڈے ادیساں نوں چھڈکے نگونے ادیشاں نوں ہی مکھ ادیس سمجھ لیا۔

           خیر ایہہ تاں تسیں محسوس کردے ہی ہوووں گے کہ پنجاب وچ بھرشٹاچار اتے ڈرگّ مافیہ سارے بھارتی پردیشاں نالوں اگے ہے۔ تہاڈے بھاشناں توں صاف جاپدا ہے کہ تسی بھرشٹاچار دے کھاتمیں لئی شنگھرس شیل ہوں۔ پر ساڈے کرم، عملی کم کاج، بھشٹاچار دی رکھیا کرن والے ثابت ہو رہے ہن۔

          ایہہ تاں سانوں منّ لینا چاہیدا ہے کہ اسیں بھشٹاچار توں ہار گئے ہاں۔ اسیں اپنیاں پہلے سمیں دیاں اچیاں بلندیاں تو نیچے گردے رساتل ول جا رہے ہاں۔ پنجاب دے لوکاں نے سمیں سمیں سانوں کناں مان دتا سی۔ پر اج اوہ سانوں چھڈکے مڑ بھرشٹاچار دا سہارا لین لئی مجبور ہو رہے نے۔ اوہ ساتھوں بے آس کیوں ہوئے۔ اس سبندھی تہاڈی آپو اپنی کوئی دلیل ہو سکدی ہے۔ پر بدھیجیویاں دی رائے ہے کہ پنجاب دے لوک بھرشٹاچار توں چھٹکارا پؤنا چہوندے ہن۔ پر اوہناں کول اسدا بدل نہیں ہے۔ اوہناں تہانوں اسدا بدل سمجھیا سی۔ پر تسیں لوکاں دی لوڑ نالوں اپنیاں نجی لوڑاں نوں پہل دتی۔ ایہناں نجی لوڑاں وچ اک اپنی نجی ہؤمیں بھی سی۔

          اسیں کنی وار آپو اپنی وکھری ڈفلی وجاکے دیکھ لئی ہے۔  اسیں بھشٹاچار نال سانجھ پاکے بھی دیکھ لئی۔ ساڈے ہتھ کجھ بھی نہیں لگا۔ ہر وار ساڈا گراف گھٹدا گیا۔ کجھ بھی ناں ملن نالوں کجھ گھٹ لے لینا گھاٹے دا سودا نہیں، راجنیتی دی لوڑ ہے۔ اسیں اکٹھے ہوکے ہی بھرشٹاچار دا کجھ مقابلہ کر سکدے ہاں۔  اکٹھے ہوکے ہی کامیابی دی آس رکھ سکدے ہاں۔ جدوں اسیں سمیں توں پہلاں ہی اعلان کر دندے ہاں کہ میری پارٹی اکلیاں پنجاب دیاں ساری سیٹاں تے چون لڑے گی، تاں لوکاں نوں نراستا ہندی ہے۔ لوک سمجھدے ہن کہ اسدا بھشٹاچار نال سودا تہہ ہو گیا ہے۔ ایہہ کجھ کو ووٹاں پاڑن لئی اپنے ادمی کھڑے کریگا۔ لوکاں دیاں آساں تے پانی پھر جاندا ہے۔

اسیں اپنے ہتاں دی پالنا کھاتر، اکثر اپنی پارٹی دے سدھانتاں دا واسطہ پاؤنا چاہندے ہاں کہ اسیں اپنی پارٹی دا سدھانت نہیں چھڈ سکدے۔ پارٹی دے سدھانت تسیں آپ ہی بنائے ہن۔ پارٹی سدھانت اکثر لوکاں لئی ہی بنائے گئے ہن۔ جد لوک ڈرگماپھیا، ظلم، بھشٹاچار، لٹکھوہ آدی دی چکی وچ پس رہے ہن تاں سدھانتاں دی گل پچھے رہِ جاندی ہے۔ وسواسگھات، بھرشٹاچار آدی برائیاں ورودھ لڑنا ہر پارٹی دا پہلا سدھانت تے پہلی جمینواری ہندی ہے۔ اؤ پہلاں اپنے لوکاں دی بھرشٹاچار توں مکتی کرائیے، راج ستاھ اپر قبجے لئی بعد وچ لڑدے رہنا۔

          بادل سہب دی راجنیتی عامَ لوکاں دی چرچہ ہے۔ کہندے ہن کہ اوہ پہلے ورودھی نوں ڈراؤندے ہن، پر جے اوہ ناں ڈرے تاں اس نوں خریدن دی راجنیتی ورتی جاندی ہے۔ اسیں سارے کسے نہ کسے ڈھنگ نال بادل سہب دی اس کٹلنیتی دا شکار ہوئے ہاں۔ کسے نہ کسے ڈھنگ نال بادل شاہی لئی سہائی ہوئے ہاں۔ بادل شاہی نے جو جو کارنامیں کیتے ہن، اس لئی اسیں بھی کسے حد تک گناہ گار ہاں۔

سئد کوئی ویر اس وچار توں ناراض ہوکے پچھنا چاہے کہ میں کویں بھشٹاچار لئی سہائی ہویا ہاں۔ ایہہ وچار اکٹھیاں بیٹھکے ہی ہو سکدی ہے۔ کئی وار منکھ اپنے آپ نوں اپنے واتاورن اتے حالات انوسار ٹھیک سمجھدا ہے، پر جنتا دی نگاہ وچ اوہ ٹھیک نہیں ہندا۔ میرا مکشد کسے ویر دا دل دکھاؤنا نہیں، صرف بھشٹاچار دے خاتمے تک، اکٹھیاں ہمبھلا مارن دی لوڑ محسوس کراؤنا ہے۔

          ویرو۔ آؤ اسیں اپنے اچ پدھری سٹیٹس توں نیچے اترکے، جنتا دے برابر کھلوئیئے۔ اپنے نجی وچار، نجی لابھ، نجی ورودھ آدی چھڈکے، اکٹھے ہوکے بھشٹاچار، ڈرگماپھیا، ظلم جبر آدی ورودھ شنگھرس کریئے۔ میں اک گل وڈے یقین نال کہنا چاہندا ہاں کہ تہاڈی منزل کوئی بھی ہووے، اسدی پراپتی بھشٹاچار دے کھاتمیں توں بعد ہی ہو سکدی ہے۔ اج پنجاب دے بھرشٹاچار نے گداپھی، کھمینی، قاروں رشید ادِ نوں بھی مات پا دتا ہے۔ بھشٹاچار دے اس وڈے شامراج ورودھ اکٹھیاں ہو کے سنگھرس کرن نال ہی کامیابی دی کوئی کرن اگم سکدی ہے۔

        کیہا جاندا ہے کہ بادل سہب دے ورودھی امیدوار نوں دوہرے گپھے ملدے ہن۔ اک اسدی پارٹی ولوں، اتے اک دوجے پاسیوں۔ اسے لئی امیدواراں دی بھرمار رہندی ہے۔ مجودا پرستھیاں انوسار اسے آدمی نوں ہی چون لڑاؤنی چاہیدی ہے جو امان داری اتے دلیری نال چون لڑ سکدا ہووے، جو بادل شاہی دے ظلم دا شکار ہووے، بادل شاہی نیتیاں دی اصلیت پورے وشتھار اتے یوگتا نال ووٹراں اگے رکھ سکن دے سمرتھّ ہووے،

          کجھ ویر ایہہ بھی محسوس کر سکدے ہن کہ میں پروکت لشٹ وچ بی جے پی دا نام کیوں نہیں لیا۔ اس کرکے نہیں کہ اوہ سرکار وچ بھائیوال ہے، بلکہ اس لئی کہ اوہ بادلشاہی دی رحم دی پاتر ہے۔ بی جے پی نوں برابری اتے بھائیوالی محسوس کرن دا کوئی موقعہ نہی دتا گیا۔ اسنوں بڑی کٹلنیتی نال دبیل بناکے رکھیا گیا ہے۔ سوال پیدا ہندا ہے کہ جے سچ مچ ہی اجیہی حالت ہے تاں اوہ سبھ برائییاں لئی جمینوار کیوں بن رہی ہے۔

بیجیپی دی سبائی اتے کیندری لیڈرشپ دے من وچ بادلشاہی نے ایہہ وشواس بٹھا دتا ہے کہ پنجاب وچ ہندو صرف بادلشاہی دے راج وچ ہی سرکھت ہے۔ جے پنجاب وچ بادلشاہی ختم ہو گئی تاں اتواد بادلشاہی دی تھاں لے لوے گا۔ بادلشاہی بیجیپی اتے پنجاب دے ہندو ویراں نوں ڈراؤن لئی منی اتواد دی جھلک بھی دکھاؤندی رہی۔ کئی وار شکتی پردرشن کرکے بھی ڈر پیدا کردی رہی ہے۔ سبھ وتکریاں نوں محسوس کرن دے واوجود بھی بیجیپی نے بادلشاہی نال چپکن وچ ہی، حالات انوسار، اپنی بھلائی سمجھی۔

ایہہ وچار ٹھیک وی سی کیوکے پنجاب وچ پہلے سمیں کانگرس توں بناں کوئی بدل مجود نہیں سی۔ پر اج بیجیپی کول کئی بدل مجود ہن۔ اج کیندر وچ بی جے پی دا اپنا راج ہے۔ اج پنجاب دے ہندو ویر سرکھت محسوس کردے ہن۔ اج بی جے پی اکلیاں سرکار بنا سکدی ہے۔ اوہ کسے پارٹی نال سانجھ پاکے سرکار بنا سکدی ہے۔ جے اس دے واوجود بھی بیجیپی لیڈرشپ بھشٹاچار نال چمبڑی رہی تاں بدھیجیوی ہندو ویر اسنوں اپنے ووٹراں نال بے وفائی محسوس کرن گے۔

کجھ ویر میرے پروکت وچار نال سمت نہیں ہونگے. اوہ سوچدے ہن کہ دلی وچ آپ (عامَ ادمی پارٹی) دا مکھ دشمن بھاجپا ہے۔ اوہ پنجاب وچ کس طرحاں بھاجپا دی بھائیوال بن سکدی ہے۔ آپ دا ہند بھر وچ کتے بھی کوئی ادھار نہیں۔ دلی وچ بھی اوہ ختم ہون والی ہے۔ پنجاب وچ آپ دی کامیابی دا کارن کیجریوال نہیں، در اصل پنجاب دے لوکاں دا بادلشاہی ورودھ ودروہ ہے۔ آپ دے امیدواراں دی نجی قابلیت ہے۔ کیجریوال تاں ہر محاذ تے بے نقاب ہو رہا ہے۔ کیجریوال دی پارٹی دی بنیاد بھرشٹاچار ورودھ لڑائی اپر ادھارت ہے۔ پر پارلیمانی چون سمیں پنجاب وچ کیجریوال بھشٹاچار دی جھولی وچ ڈگ چکا ہے۔ بٹھنڈہ سیٹ تے ہر پارٹی دا مکھ ادیس بھرشٹاچار نوں ہار دینی ہونا چاہیدا سی۔ پر کیجریوال ولوں دوسریاں ورودھی پارٹیاں نال رلکے بھشٹاچار نوں ہار دینی تاں کتے رہی، اس منپریت نوں بھی ٹکٹ نہیں دتا۔ امیدوار دا اعلان بہت دیر نال کیتا گیا۔ یوگ امیدواراں نوں چھڈکے نویں لڑکے نوں ٹکٹ دتی گئی۔ چون مہم کتے بھی نظر نہیں ائی۔ بٹھڈے دا بدھیجیوی محسوس کر رہا سی کہ کیجریوال بھرشٹاچار کول وک گیا ہے۔ کیجریوال دا مینیپھیسٹو، سدھانت، جمن توں پہلاں ہی مر چکا ہے۔

میں آپ دی پنجاب لیڈرشپ نوں بینتی کرنی چہندا ہاں کہ ڈب رہی بیڑی وچوں سمیں سر تر جانا سیانپ ہے۔ جے اوہ پنجاب وچ اپنا وکھرا یونٹ قایم کرن تاں پنجاب اپر راج کرن دے کافی آثار مجود ہن۔ اسدی پراپتی لئی بھاجپا نال بھائیوالی کیتی جا سکدی ہے۔  جتھوں تک پیپیپی دے راج کرن دا سوال ہے عامَ ادمی محسوس کردا ہے کہ پیپیپی دی مڑ سرجیتی سنبھوَ نہیں، کیونکے منپریت جی تے کانگرس دا لیبل لگ چکا ہے۔ اوہناں دی ایہہ سوچ ٹھیک نہیں۔ پیپیپی پنجاب دے فائینل وچ پہنچ گئی سی۔ اوہ اتنی نہیں ہاری جتنی لوک سمجھدے ہن۔ دراصل پیپیپی بادلشاہی تے بنگالشاہی دی غیر قنونی کٹل نیتی دا شکار ہو گئی ہے۔ منپریت جی نوں بہت رائے ملی کہ اوہ ہار نہ منن، بلکہ دھکیشاہی ورودھ تحریک چلاؤن، نیڑ بھوکھ وچ اوہناں دی جت یقینی ہے۔ پر اوہ تاؤ موہ نوں توڑ نہیں سکے۔ بہت سمیں بعد بھی صرف اناں ہی کیہا کہ میں مندا ہاں کہ چون بکسیاں نال چھیڑ چھاڑ کیتی گئی ہے۔