|
.
59.
میں اکالیدل
کیوں چھڈیا
مے بچپن وچّ
پنجاب کاگرس دے کسان ونگ وچّ پٹیالہ ڈویزن دا
کنوینر سی۔ سردار ہنس راج شرما جی کاگرس دے جنرل
سکتر سن۔ اس سمیں اوہناں دا کانگرس تے بڑا پربھاو
سی۔ اسیں کجھ کسان مسلیا نوں لے کے بٹھنڈہ وچّ
کسان ریلی کرنی چاہی۔ کجھ خاص آدمیا دا ڈیپوٹیشن
لے کے ہنس راج شرما جی نوں ملے۔ شرما جی نے آرتھک
مدت توں تاں بلکلّ انکار کر دتا اتے سمجھایا کہ
تسیں تاں کسان ونگ دا منورتھ ہی نہی سمجھ سکے۔
کسان بھاوَ جٹّ دی ووٹ اہنا دے مصلے حلّ کرکے ملن
دی آس چھڈّ دینی چاہیدی ہے۔ اناں وچّ اپنی چودھر
لئی دھڑیبندی ہے۔ لڑائی جھگڑا عامَ ہوندا ہے۔ تسی
دھڑیبندی نوں ودھاؤ۔ وڈے دھڑے نوں اپنے نال جوڑو۔
مے شرما جی دا ایہہ خیال کئی سینئر کانگرسی لیڈراں
نال سانجھا کیتا۔ سارے تقریباً اسے خیال نال ہی
سہمت سن۔ مے کسان ونگ توں استعفٰی س گردیو سنگھ جی
پردھان صاحب نوں سونپ دتا۔ دھنواد کر دیاں کیہا کہ
مے اس سدھانت دی پالنا کرن وچّ اسمرتھ ہاں۔
مے رامپرا پھول
تو آزاد امیدوار وجو چون لڑن دا فیصلہ کیتا سی۔
سنت فتح سنگھ جی دا ودیالا پنڈ اسے ہلکے وچّ پیدا
سی۔ اس ہلکے وچ اکالی دل دا امیدوار کئی وار
کمیونسٹ امیدوار توں ہار چکا سی۔ مے بچپن وچّ
کمیونسٹ وچاردھارا تو پربھاوت سی۔ اس لئی میں
کمیونجم سوسلجم دا پورا ادھٔین کیتا سی۔ پر جدوں
اس وچاردھارا نوں رشیا وچّ عملی روپ وچّ دیکھن دا
موقع ملیا تاں میننوں بادساہی ڈکٹیٹرسپ اتے
کمیونسٹ ڈکٹیٹرسپ وچ کوئی فرق نہیں جاپیا۔ مے اپنے
ہلکے وچوں کمیونسٹاں دے پربھاو نوں ودھنو روکنا
چاہندا سی۔ مے رامپرا پھول تو آزاد امیدوار دے طور
تے چون لڑن دا فیصلہ، صرف پرچار کرن دے منورتھ نال
کیتا سی۔ لوکاں نوں میرا خیال ٹھیک لگا۔ 50 ہزار
ووٹا وچوں، تنّ کونی لڑائی وچّ، ساڈھے چھ ہزار
ووٹاں نال جت ملی۔
میری جت تو بعد
گیانی ذیل سنگھ جی نے مینوں کاگرس وچّ سامل کرن تو
انکار کر دتا۔ کیونکہ مے کاگرس ورودھ الیکسن لڑی
سی۔ بھاوے گیانی جی نال میرا خاص موہ سی۔ جیکر
گیانی جی دی راجنیتک جمینواری نوں پاسے رکھ کے
اہنا دی نجی شخصیت نوں ناپیا جاوے تا اوہ دیوتا
سروپ انسان سن۔
کاگرس چھڈکے مے
اکالی دل وچّ سامل ہو گیا۔ مے خوس سی کیونکہ اکالی
دل کاشتکاراں دی پارٹی سمجھی جادی سی۔ پر اصلیت وچ
اس سمے اکالی دل کاشتکاراں دے ہتاں لئی نہی لڑ رہا
سی، بلکہ ستا پراپت کرن لئی شنگھرس چلا رہا سی۔
سنت فتح سنگھ جی نوں، جسنے اکالی دل نوں راج کرن
یوگ بنایا سی، نوں پاسے کرن لئی پیسہ تے سراب دی
ورتوں نوں ہتھیار بنایا گیا سی۔ پارٹی میٹنگاں دے
بہانے سراب میٹ اتے پیسے دے لالچ نال پنتھک
ودھائکاں دی وفاداری تبدیل کتی جا رہی سی۔
تقریباً سارے
ودھائک ایہہ لالچ لین لئی تیار جاپدے سن۔ پرتوں س
برنالہ، جشدیو سنگھ سندھو اتے ستنام سنگھ باجوا
اپر اس مہم دا کوئی پربھاو معلوم نہیں سی ہو رہا۔
ایہہ تنوں میٹنگاں وچّ آندے سن پر کھانا نہیں
کھاندے سن۔ اک دن سندھو صاحب نے مینوں کیہا سی
"جلال ایہہ کھانا بڑا دکھدائی ثابت ہووےگا"۔ میرے
پچھن تے اہنا کیہا "ایہہ کھانا کھان لئی اپنی ضمیر
مارنی پئیگی اتے پنتھک منورتھاں نوں تیاگ دینا
پئیگا"۔ سندھو صاحب نے میرے دبے ہوئے خیال دی پشٹی
کر دتی سی۔ مے کھانا کھان تو کتاہی کرن لگا۔ اس تو
پہلاں مینوں چنگا بلارا سمجھیا جادا سی اتے مے
ودھائک دل ولوں بولن لئی کئی وار چنیا گیا سی۔ اس
تو بعد دلی دی اک کانفرنس وچّ میننوں چھڈ کے سردار
بلوندر سنگھ بھوندڑ نوں چن لیا گیا سی۔
آؤن والی چون
وچّ مینوں اکالی ٹکٹ تاں سٹنگ ودھائک ہون کرکے دے
دتی گئی۔ پرنتو بادل گروپ نے میری ڈٹکے ورودھتا
کیتی تے کمیونسٹ امیدوار دی حمایت کیتی۔ الیکسن
وچّ بادل گروپ نے مینوں ہراؤن دے سادھن وجوں میرے
ہلکے وچّ میرے ورودھ چون جلسے کیتے اتے کئی ہور
قسم دے ہتھ کنڈے وی ورتے۔ کمیونسٹ امیدوار نوں
پنتھک امیدوار سمجھیا گیا اتے مینوں شراب گروپ دا
بے وفا دسیا گیا۔ اس دے باو جود میری تقریباً 2000
ووٹ نال جت ہو گئی۔ ورکر جت دیا خوسیا مناؤن لگے۔
اچانک پوسٹل ووٹ گنن دا ان قیاسیا اعلان کر دتا
گیا۔ اک وڈی پیٹی کتھت پوسٹل ووٹاں نال بھری
ساہمنے لیاندی گئی۔ ایہہ ووٹاں لفافیاں وچّ نہی
سن، ستھانک ویلٹ پیپراں اپر ہی موہراں لا کے
بنائیاں گئیاں سن۔ گنتی سرو ہوئی۔ نوویں ووٹ س کرم
سنگھ ماسٹر دی سی، جو کہ پولنگ ایجنٹ وجو خود گنتی
وچّ سامل سن۔ سارا پھراڈ ساہمنے آ گیا سی۔ حالَ
وچّ رولا پیگیا۔ پولیس کتھت ویلٹ پیپر والی پیٹی
چک کے اندر لے گئی۔ رٹرننگ افسر نے 2000 ووٹ اپر
کمیونسٹ امیدوار نوں جیتو گھوشت کر دتا۔
چون نتیجہ آؤن
تے اکالی سرکار ہوند وچّ آ گئی۔ سرکار اس گھٹنا دی
پڑتال کروا سکدی سی۔ جڈیشل کمسن وی اس دی پڑتال کر
سکدا سی۔ پر میننوں سرکار تے پارٹی ولو کوئی سہیوگ
نہ ملیا۔ میں الیکسن پٹیسن دائر کیتی۔ میرے وکیل
نے کجھ دستاویزاں دی منگ کیتی، جو سرکار اتے پارٹی
پردھان ولوں دتے جانے سن۔ ایہہ نہی دتے گئے۔ پونے
دو سال بعد اکالی سرکار ٹٹّ گئی۔ بھاویں ہائیکورٹ
تو بعد وچّ رلیپھ ہانسل ہو گیا سی، پر ایہہ
بیئرتھا ہو چکا سی۔ میں مہشوس کیتا کہ بادل سہب
کول کسے ایمان در آدمیں لئی کوئی تھاں نہیں ہے۔
بادل سہب نوں چھڈ دتا۔ انیکاں گھٹناواں ہن جو
ایہہ ثابت کردیاں ہن کہ میں س بادل اتے بادل اکالی
دل لئی بہت کجھ کیتا سی۔ اتھے ذکر کرن دی لوڑ
نہیں۔ پر اتھے میں اک نہایت ایماندار راجنیتک دا
ذکر ضرور کرنا چہندا ہاں۔
1977
وچّ کیدر وچّ
سانجھی سرکار حود وچّ آئی۔ س سرجیت سنگھ برنالہ
کھیتی منتری بنے۔ برنالہ صاحب دے محکمے وچّ 7
سکتر، بھاوَ 7 محکمے سن۔ مرارجی ڈیسائی پردھان
منتری سن۔ جو سخت اتے اپنی نیچر دے سمجھے جادے سن۔
اوہناں نے برنالہ صاحب نوں وکھ وکھ اداریاں وچّ
قابل سکھشیئتاں دی نیوکتی کرن دی ہدایت دتی۔
برنالہ صاحب نوں شاید میری ترس یوگ حالت اپر رحم آ
گیا سی جاں اوہ میری ہائی اگلنس اتے سبندھت وسیاں
نوں ڈنگھائی نال گھوکھن دی لگن توں پربھاوت سن۔
اوہناں میرے
ولوں بناں کسے بینتی کرن دے، میرے ولوں اکالی دل
لئی یوگدان اتے میری یوگتا نوں دیکھدیاں، مینوں
"بھارتی کھیتی قیمت کمسن" دا میمبر اتے بھارت دیاں
اس سمے دیا 64 کھیتی یونیورسٹیاں دا کنٹرول کر رہی
سنستھا "انڈین ایگریکلچرل رسرچ انسٹیچیوٹ پوسا نیو
دیہلی دا ڈائریکرٹر نیوکت کر دتا۔ س برنالہ وارے
کسے راجنیتک بھرشٹاچار دی گل دا تاں سوال ہی پیدا
نہیں ہندا، اوہناں کسے توں پارٹی فنڈ لئی بھی اک
پیسہ تک نہیں منگیا سی۔
اتھے ہی اصلی
روپ وچ مینوں بھارت دی آرتھکتا جانچن دا موقع
ملیا۔ بھارتی آرتھکتا دے انت دیشاں نال تلتامک
ادھٔین نے بھارت لئی اتی لوڑیندے پروجیکٹاں دی لوڑ
دا احساس کرایا۔ کئی پریجکٹ تیار کیتے گئے۔ ایہہ
پروجیکٹ پنجاب لئی وردان ثابت ہو سکدے سن، پر
لٹیرا شاہی دا شکار ہو گئے۔
میں اپنے بارے
وچ صرف اناں ہی کہنا چاہندا ہاں کہ میں لالچی نیچر
دا آدمی نہیں ہاں۔ جے میں پیسے جاں طاقت دا لالچی
ہندا تاں میں بادل سہب دے صرف اناں ہی کہن تے کہ
“جلال سہب تہانوں معاف کیتا” میں سیاست ناں چھڈدا۔
میں اس سمیں تک
دو وار پنجاب ودھان سبھا دا میمبر جت چکا سی۔
ایگریکلچر پرائیس کمیشن دا میمبر بن چکا سی۔ انڈین
ایگریکلچر رسرچ انسٹیچیوٹ پوشا نیو دیہلی (جو
بھارت دیاں سبھ کھیتی یونیورشٹیاں دا کھوج سبندھی
انو سندھان کردی ہے) دا ڈائریکٹر بھی نامید کیتا
جا چکا سی۔ استوں بناں ہور بھی کئی سنشتھاواں دا
عہدیدار سی۔ پنجاب ودھان سبھا وچ میرآں کھوج
ادھارت (ڈٹیکٹو بیسڈ) تقریراں نے بھی مینوں کافی
مان بخسیا سی۔ مشال وجوں مئی ڈے اپر جد کوئی اکالی
میمبر بولن لئی تیار ناں ہویا تاں سپیکر سہب نے
پھارمیلٹی پوری کرن لئی مینوں اشارہ کیتا۔ میرا
لکچر چار دن جاری رہا۔ میں مئی ڈے دا اتہاس دسدیاں
ایہہ دشنا ضروری سمجھیا کہ کس طرحاں بھارت
برتانیاں توں آزاد ہوکے، رشیا دا غلام ہو گیا ہے۔
کامریڈ ست پال ڈانگ، درشن سنگھ کنیڈیئن آدی بہت
تلملائے۔ میں ویروے نال دسیا کہ کویں رشیا نے
سبھاش جی دے ہؤے، نال پنڈت نہرو نوں اپنا غلام
بنایا ہویا ہے۔ بھارت دی ودیش نیتی دے پھیشلے رشیا
کردا ہے۔ بھارت دی لوکراجی سرکار نوں فیل کرن لئی،
کس طرحاں عرباں رپئا کھرچکے ڈش-انفرمیشن راہی
رشیئن ڈکٹیٹر شپ دے سوہلے گائے جا رہے ہن۔
جد میں ایہہ
کہہ رہا سی کہ رشیا بھارت دی برتانیاں نالوں ودھ
لٹ کر رہا ہے۔ تاں کامریڈاں نے سپیکر ساہمنے
ہنگاماں کرکے ایہہ منگ کیتی کہ جو کجھ جلال کہہ
رہا ہے، اسدا ثبوت دیوے۔ سپیکر سہب نے میننوں کیہا
کہ جاں تاں ثابت کرو، نہی تاں اپنا سارا بھاسن
واپس لے لوو۔ سپیکر دے کہن تے میں کیہا کہ بھاکھڑا
ڈیم تاں پنجاب وچ ہے۔ ودھان سبھا دی کمیٹی یتھے
وزٹ کرے۔ اتھے ہر روز ہیوی واٹر پیدا کیتا جا رہا
ہے۔ جو یورینیئم برابر نیوکلیئر شکتی رکھدا ہے۔
بھارت وچ کتے بھی اسدی ورتوں نہیں ہو رہی۔ ایہہ
پورن گپت طریقے نال سدھا رشیا نوں جا رہا ہے۔ جد
کے یو این ولوں اجیہے ٹریڈ دی شکھت منانہیں ہے۔
برتانیاں نے اجیہا کجھ نہیں سی کیتا۔
بھارت سرکار نے کجھ دناں بعد ہی بھاکھڑا
ننگل وکھے ہیوی واٹر دا اتپادن بند کر دتا۔ بھانوے
چارے دن پنجاب پریس میریاں سپیچاں چھاپ رہا سی۔ پر
اس خبر نوں قومی ہی نہیں کومانتری پریس نے بھی
اپنایا۔ پر بادل سہب نوں یوگتا دی قدر نہیں، صرف
پوسے دی قدر ہے۔
بادل سہب نال
سبندھت اکت گھٹناں بھانویں بادل سہب لئی اک رٹین
شبد سی، “جلال سہب تہانوں معاف کیتا”
।
پر میں اسدے
ارتھ، بادل سہب دی انتریو بھاوناں نوں سمجھدیاں،
پوری ڈوگھائی نال لینا ہی ٹھیک سمجھیا۔
گھٹناں بہت
ممولی سی۔ بادل سہب پنجاب دے مکھ منتری سن۔ اکالی
ودھائک دل دی میٹنگ ہو رہی سی۔ ایجنڈا سی اکالی
کاننپھرنشاں لئی پیسہ اکٹھا کرنا اتے ودھ توں ودھ
اکٹھ کرنا۔ سبھ توں سجھا منگے گئے۔ میری واری سمیں
میں رائے دتی کہ اکتاں تے سنگت لجان لئی بشاں
ٹرکاں لئی بہت پیسہ خرچ کرناں پیندا ہے۔ کیونکے
کئی وار ٹرکّ اپریٹر یونیناں، جاں ٹرانشپورٹ
کمپنیاں صرف تیل دے خرچے اپر سادھن سہائتا نہیں
کردیناں۔ استوں علاوہ ہر اک پنڈ وچوں کئی کئی بشاں
بھرن لئی سنگت بھی اکٹھی کرنی ہندی ہے۔ ایہناں
سادھناں لئی بھی کافی خرچ آؤدا ہے۔
پر استوں علاوہ
20 ہزار روپئے ہر اک ودھائک وا سابق ودھائک نوں
کاننپھرنش فنڈ دینا ہندا ہے۔ جدکے سبھ کاننپھرنشاں
گوردواریاں وچ ہوندیاں ہن۔ جتھے سٹیج، سپیکر،
دریاں، لنگر آدی دا پربندھ گرودوارہ سہب ولوں
کیتا گیا ہندا ہے۔ میری بینتی ہے کہ جے ایہہ 20
ہزار معاف کر دتا جاوے تاں دگنے ٹرکّ بساں سنگت
نال بھرے لیاندے جا سکدے ہن۔ بادل سہب کجھ گمبھیر
ہوئے۔ کجھ سوچکے کیہا “جلال سہب تہانوں معاف
کیتا”۔
بھانوے ایہہ
گلّ ممولی سی ۔ پر میرے لئی ممولی نہیں سی۔ استوں
صاف ظاہر ہندا سی کہ بادل سہب پارٹی ہتاں نالوں
جاتی ہتاں نوں پہل دندے ہن۔ بادل سہب نوں محنت
یوگتا دی کوئی قدر نہیں۔ میرا حلقہ پھول کمیونشٹاں
دا گھڑ رہا ہے۔ جتھوں سدا کامریڈ ہی جتدا سی۔
اکالی دل 6 وار ہار چکا سی۔ کئی وار ضمانت بھی ضبط
ہودی سی۔ میں بہت چھوٹی عمرے کمیونشٹ وچار دھارا
دا سرویکھن کیتا سی۔ میننوں کمیونجم اک خوفناک
ڈکٹیٹرشپ جاپیا۔ میں اپنے ہلکے وچوں کمیوجم دا
پربھاو ختم کرن لئی بہت چھوٹی عمرے آزاد امیدوار
بنیاں۔ میں جنتا نوں اپنا خیال دتا۔ اوہناں مینوں
سنیاں۔ وچاریا اتے پروان کیتا۔ میں پہلی وار آزاد
جتکے اکالی دل وچ شامل ہویا سی۔ سارا حلقہ اکالی
بن گیا سی۔ پہلاں اکالی دل دی اک بھی پنچائت نہیں
سی۔ میری جت توں بعد سارے پنڈاں وچ اکالی پنچائتاں
بن گئیاں سن۔ پر بادل سہب لئی صرف پیسے دی قدر سی۔
سبھ ودھائک تے اکالی لیڈر ایہہ محسوس کردے سن۔ کہ
بادل سہب نوں صرف پیسے دی قدر ہے۔ جو ودھ پیسہ
لیائے گا اسنوں اچا عہدہ ملے گا۔ جتھوں مرضی لیاؤ۔
کوئی بھی ٹھگی دھوکھا کرو۔
میں اجیہا نہیں
سی کر سکدا سی۔ پیسہ کتھوں لیاؤنا سی؟ اپنے ہلکے
دے لوکاں توں۔ جو ودھائک جاں اکالی لیڈر نوں ربّ
وانگ ستکار دندے سن۔ جد کسے نگر جاں کسے گھر جاناں
ہندا، تاں اوہ اس طرحاں دا پربندھ کردے سن، جویں
کسے الاہی شکتی نے آؤنا ہووے۔ اوہناں دی غریبی صاف
دسدی سی۔ بہت ضروری لوڑاں
بھی پوریاں
نہیں ہو رہیاں سن۔ میری ضمیر نہیں منی کہ میں
اوہناں نال مفت سیوا دا کیتا وعدہ توڑکے، اوہناں
نوں جھوٹھے شبجباگ دکھاکے، دھوکھے فریب نال پیسہ
لواں، تے بادل سہب دے چرناں وچ رکھاں، جتھے پہلے
ہی اتھاہ نوٹاں دے ڈھیر لگے ہون دی، میننوں اگاؤں
جاناکاری سی۔ اس لئی میں سیاشت توں سنیاش لین دا
پھیشلا کر لیا۔ کسے پنچائت جاں سوسائٹی چون وچ بھی
ووٹ ناں پاؤنی پوے، اس لئی 25, 30 سال اپنی ووٹ ہی
نہیں بنوائی۔
پر اج حالات
بالکل بدل چکے ہن۔ پنجاب کنگال ہو چکا ہے۔ لوک
کھدکشیا کر رہے ہن۔ اساری بالکل رک ہی نہیں گئی،
مک ہی گئی ہے۔ لٹیراشاہی نے پنجاب لٹکے عرباں
کھرباں رپئیا ودیشاں وچ جماں کر لیا ہے۔ اج سرکار
ووٹاں نال نہیں، نوٹاں نال بنائی جاندی ہے۔ پنجاب
نوں کنگال اسے نیتی نال کیتا گیا ہے، کہ لوکاں دی
ضمیر مر جائے۔ لوکاں دی ضمیر نوٹاں نال خریدی جا
سکے۔ پنجاب دی جنتا سدا سدا لئی لٹیراشاہی دی غلام
بن جائے گی۔ ایہناں کانرو رشید نوں بھی پچھے چھڈّ
دتا ہے۔ قاروں رشید ایران دا بادشاہ ہویا ہے۔ جو
پہلے دھارمک وئکتی سمجھیا جاندا سی۔ پر بادشاہ
بنکے اسنے اپنے دیش دے سبھ وشنیکاں دا پیسہ پیسہ
شاہی خزانے وچ جماں کروا لیا سی۔ پھر اسنوں اپنے
وزیر یاہیا توں پتہ لگا کہ اجے مردیاں دے منہ وچ
پایا دمڑا کڈھنا باقی رہندا ہے۔ سبھ قبراں پٹیاں
گئیاں۔ گلیاں شڑیاں لاشا وچوں دمڑے کڈھے گئے۔
اج پنجاب دی
قاروں شاہی استوں بھی اگے ودھ گئی ہے۔ کئی بھولے
ویر ایہہ سوچن گے کہ پنجاب دے سکھ ہندو تاں دمڑے
پاؤندے ہی نہیں۔ ایہہ کتھوں کڈھ لین گے۔ ویرو تسیں
تاں سچ مچ ہی بھولے ہوں۔ لٹیراشاہی ولوں، سرکار دی
سرپرشتی ہیٹھ، بھورا، کالا، چٹا دریا وگاکے،
تقریباً دس لکھ نوجوان نوں گھوری بناکے، جندیاں
مارکے، لٹیراشاہی دے آپ عرباں کھرباں ودیشا وچ
جماہ کرن دے چرچے ہن۔ کی ایہہ کارونشاہی نہی؟ ریتا
بجری تے ماپھئیے دا قبجہ کرواکے انی لٹ کرنی،
کارونشاہی نہیں؟ شاملات دان کرن دا پھیشلا
کارونشاہی نہیں؟ کنے کو گندے جانگے؟ اتھے تاں
سینکڑے مافیہ (گروہ) پیدا کیتے گئے نے پنجاب لٹن
لئی۔
جے کجھ سماں
پنجاب وچ اسے طرحاں راج رہا، تاں اتھے لٹن لئی بھی
کجھ نہیں رہے گا۔ ہن سماں آ گیا ہے، ہر پنجابی لئی
سوچن دا۔ اپنی ضمیر جگاؤن دا۔ اپنے بچیاں دا
بھوکھت بچاؤن دا۔ جے اج نہیں اٹھوں گے، پھیر اٹھن
جوگے رہوں گے ہی نہیں۔ اسے بھاوَ ہیٹھ میری ضمیر
جاگی ہے۔ میں پنجاب لئی کجھ کرن دا پھیشلا کیتا
ہے۔ میں بھرشٹاچار دے دینت نال نہتھیاں لڑن دا
پھیشلا کیتا ہے۔ میں ہزاراں ویراں توں سن چکا ہاں
کہ بھرشٹاچار ختم نہیں ہو سکدا۔ میں بھرشٹاچار ختم
کرن دا سادھن اپنے لوکاں ساہمنے رکھیا ہے۔ اس
سادھن دی پراپتی لئی پلیٹیکل پارٹی بنائی ہے۔
بھرشٹاچار دھرنیاں، مورچیاں نال ختم نہیں ہو سکدا۔
اس شادھن دی پراپتی لئی، لوڑیدی پلیٹیکل پارٹی
بناؤنی پہلی لوڑ ہے۔ اس لئی پنجاپ گٹھت کیتی گئی
ہے۔ سمچے پنجابیاں تک اپنا سادھن اتے اسدی پراپتی
لئی اپنا وچار پہنچاؤنا دوجی لوڑ ہے۔ اس لئی ایہہ
ویبسائیٹ اپلوڈ کیتی گئی ہے۔
بھرشٹاچار ختم
کرن لئی میں اپنے بچپن دا اتہاس مڑ دہراؤناں
چاہندا ہاں۔ مینوں پورن امید ہے کہ پنجاب دے لوک
میری تجویز، جسنوں میں اپنا چون مینیپھیشٹو کیہا
ہے، اسنوں دھیان نال واچن گے۔ میری گلّ سنن گے۔
سہیوگ دین گے۔ تاں مینوں پورا یقین ہے کہ
بھرشٹاچار 2017 دی چون توں پہلاں ہی ختم ہو جائے
گا۔ میں پنجابیاں نوں یقین دواؤنا چاہندا ہاں کہ
میرا پریوجن صرف پنجاب وچوں بھرشٹاچار دا کھاتماں
ہے۔ صاف نرمل پاردرشی سرکار قایم کرناں ہے۔ آپ مکھ
منتری بننا جاں طاقت پراپت کرنا نہیں ہے۔ جے میری
بھاوناں طاقت پراپت کرناں دی ہندی، تاں میں ستاہ
پراپت ہندیاں ہویاں بھی سنیاش ناں لیندا۔ میننوں
پرماتماں نے اپنی زندگی دیاں لوڑاں لئی پہلے ہی
سبھ کجھ دتا ہویا ہے۔
. |