03 حیوان بنام مشیہا

آہ کی کیتا مودی سہب! تسیں اک حیوان دی تلنا اک مشیہے نال کر دتی!

مودی سہب ولوں س پرکاش سنگھ بادل نوں پنجاب دا منڈیلا کہن نال پنجاب دے بدھیجیویاں اتے ودیش وسدے سمونہ سکھاں دے ہردے ولوندھر دتے ہن۔ بادل من موہن سنگھ سانجھ نے پنجاب دا ستیاناش کر دتا ہے۔اتھے نشیاں دا پنجواں چٹا دریا وگیا۔پریش میڈیا تے اجاریداری قایم کیتی گئی۔ ٹرانشپورٹ تے اجاریداری قایم کرکے سٹیٹ ٹرانشپورٹ دا نعش کیتا گیا۔ اتی لوڑیدے ریتا بجری تے شینڈ ماپھیئے دی اجاریداری قایم کرکے پنجاب دا وکاش روک دتا گیا۔بھرشٹاچار نوں شاہی دھرم بنا دتا گیا۔ اجوکی دھارمک ڈکٹیٹرشپ قایم کیتی گئی۔

جد دیش دا من موہن سنگھ توں چھٹکارا ہویا تاں بدھیجیوی پنجابی نے واہگورو دا لکھ لکھ شکر کیتا۔ جد مودی سہب نے پنجاب نوں نشیاں توں پربھاوت سٹیٹ کیہا تاں لوکاں نوں عاش بنی کہ ہن پنجاب دا چھٹکارا ہو جائے گا۔ جد شری امتشاہ نے پنجاب وچ نشیاں خلاف ریلی رکھی تاں پنجاب دے سکھاں اتے بہت اچھا عشر پیا، کیونکے زیادہ سکھ نوجوان ہی بادلشاہی دی چٹے دریا دی کروپی دا شکار بنے سن۔ پنجاب دا بدھیجیوی ورگ مودی سہب نوں پنجاب لئی بھرشٹاچار تو چھٹکارے لئی مشیہا سمجھن لگا۔ پنجاب دے لوک عامَ آدمی پرٹی نوں، اپنی بھرشٹاچار توں چھٹکارے دی آس سمجھی بیٹھے سن۔ پر مودی سہب تے امتشاہ دے رول نے پنجابیاں دی نگاہ عامَ آدمی پارٹی توں بیجیپی ول موڑ دتی سی۔

میرے من وچ مودی سہب لئی دو کارناں کرکے ستکار ہے۔ اک ایہہ کہ اوہناں سدھارن پدھر توں اٹھکے دیش دے اچتم پدھر تک منزل تہہ کیتی ہے۔ دوسرا اوہناں اپنے گجرات وچ نشیاں دے دریا نہیں وگائے۔ پر ہن اک نیشنل اکترتا وچ اچانک بادل سہب نوں گلدشتا دینا اتے پنجاب دا منڈیلا کہن دا کی کارن ہے۔ کی مجبوری ہے۔ ایہہ میری سمجھ وچ نہیں آیا۔ خیر کارن کجھ بھی ہووے مودی سہب جی نے اپنی منزل دی اترائی ول دوسرا قدم ہے۔پہلا قدم کرن بیدی نوں مکھ منتری بناؤن دا پھیشلا سی۔ جس کارن اوہناں دا جیتو رتھّ رک گیا سی۔ اج توں پہلاں پنجابی مودی سہب نوں نیک انشاناں دا پالک اتے بھرشٹاچار دا ناشک سمجھدے سن۔پر ہن اوہناں اک اجیہے وئکتی نوں، جو انیکاں ترانھ دے بھرشٹاچار لئی، لوکاں ولوں جمینوار سمجھیا جاندا ہے، نوں وڈا شنمان دیکے، اپنی بھرشٹاچاریاں دا پالک ہون دی تشویر پنجابیاں شاہمنے لے آندی ہے۔

بدھیجیوی مودی سہب دے اس ناٹک دا کارن نہیں سمجھ سکے۔ کی مودی سہب نوں منڈیلا سہب دے اپنی نیشن دے راشٹر پتا ہون اتے اوہناں دیاں پراپتیاں وارے جانکاری نہیں سی، جاں بادلشاہی دے کارنانمیاں وارے جانکاری نہیں سی۔ مودی جی نوں بادل سہب نوں پنجاب دا قاروں بادشاہ کہنا چاہیدا سی۔مودی سہب نوں بادل سہب نوں پنجاب دے کھمینی سہب کہنا چاہیدا سی۔ مودی سہب نوں بادل سہب نوں پنجاب دا گوبلج کہن چاہیدا سی۔

قاروں بادشاہ جہناں دا نام ہاروں ال رشید سی، پہلے سمیں ایران دے بادشاہ ہوئے ہن۔ جہناں اپنے دیش دی جنتا دا سارا پیشا، سونا، آدی شاہی خزانے وچ جمانھ کروا لیا سی۔ پر اجے بھی شبر نہیں سی ایا۔ اوہناں قبراں وچ دبے مردیاں دے موہاں وچوں دمڑے بھی کڈھوا لئے شن۔

کھمینی سہب بھی ایران دے سلطان ہوئے ہن۔ جو پہلے اک دھارمک وئکتی سن۔ جہناں دا مول بھارتی سی۔ پر بادشاہ بنکے اپنی وچاردھارا ناں رکھن والیاں تے اتھاہ ظلم کیتے۔

گوبلج نں دنیاں دا وڈا گپی کہ جاندا ہے۔ پر بادل سہب نے اس نوں بھی مات پا دتا ہے۔ میریاں بادل خاندان نال دو تنّ ساجھاں ہون کرک،ے میں بادل سہب نوں بچپن توں جاندا ہاں۔ اوہ اپنا دس سال قید کٹن دا ذکر ہر سٹیج اتے، گرُ گرنتھ سہب دی حضوری وچ، اتے ہر وئکتی کول کردے رہے ہن۔ اصلیت وچ اوہناں قید اک دن بھی نہیں کٹی۔ پر اوہ کئی مہینے سرکاری مہمان ضرور رہے ہن۔ ریشٹ ہاؤشاں وچ رکھن نوں قید نہیں کیہا جا سدا۔ سرکاری مہمان تے قیدی وچ کی فرق ہے ایہہ ہر کوئی جاندا ہے۔ میں بھی کئی وار اوہناں نال جیھل گیا سی۔ مشال وجوں امرت شر دی جیل یاترا نوں اوہ بڑی اوکھی کہندے ہن۔ میں بھی اس جیل وچ اوہناں نال سی۔ علےحدہ وکھو وکھ کمرے ملے ہوئے سن۔ ننویج کھانا، سوپھٹ ڈرنک، وشکی، باہروں آؤدی سی۔ میں زندگی وچ، پنج چار وڈے آدمیاں نال ڈرنک کرن توں بناں، کدے شراب نہیں پیتی۔ پر بادل سہب نال اجیہا موقع ملنا میں نہیں تیاگیا۔

ہن ایہہ سوال عامَ پچھیا جا رہا ہے کہ مودی سہب نے اجیہا راجنیتک ناٹک کیوں کیتا۔ میری سوچ وچ اسدے دو ہی کارن ہو شکدے ہن۔

پہلا ایہہ کہ مودی سہب نوں بہار وچ اپنی جت دا یقین ہو گیا ہے اتے اوہناں دی اگلی منزل پنجاب ہے۔ اس لئی اوہناں راجنیتک سبھیاچار مطابق، بادل سہب دی وڈیائی کرکے، آخری ودائگی دے دتی ہے۔

دوسرا کارن ہے کہ مودی سہب نوں اپنا جیتو رتھّ رک گیا جاپدا ہے۔ اوہ محسوس کرن لگے ہن کہ ایہہ پدوی سدیوی نہیں ہے۔ اس لئی کجھ سدیوی اپنا بنا لینا چاہیدا ہے۔ اوہناں بادل سہب نوں اس وشے دا ماہر سمجھکے، اپنے نیڑے لاؤن دی لوڑ مہسوش کیتی ہے۔

میں تہاڈی رائے لینی چاہندا ہاں۔اس لئی نیچے "تہاڈی رائے لین لئی شروے" لنک تے کلک کرکے رائے دیؤ۔

ہن میرے خیال وچ آیا ہے کہ کوئی پاٹھک ایہہ محسوس کریگا کہ بادل سہب تاں بڑے بھولے بھالے ادمی ہن۔ ہن اوہناں نوں حیوان برابر کیوں رکھیا ہے۔میں اک پھریج دی ورتوں کیتی ہے۔گوڈ اینڈ ایول۔ پر ایہہ اک سچائی ہے کہ بھولی بھالی صورتَ والے ہوتے ہیں حیوان بھی۔ حیوان اوہ جیو ہے جو اپنی پیٹ پالنا لئی، دوسرے جیو دی جان لے لیندا ہے۔

بادل سہب دا اپنا قنون ہے کہ جے کسے ہوٹل وچ کوئی غلط کم ہندا ہے تاں کیس ہوٹل مالک تے بناؤندے ہن۔جے کسے جمندار دے کھوہ وچ مزدور دی موت ہو جائے تاں کیس ذمیندار تے بننا ہے۔سکول بسّ وچ بچے دا نقصان ہون تے کیس بسّ مالک تے بنایا گیا۔ انڈین اسپریش 3 اکتوبر وچ نیشنل کرائیم ریکارڈ بیورو دی رپورٹ چھپی ہے جس وچ ایہہ انکشاپھ کیتا گیا ہے کہ مجودا بادل سرکار وچ نشیاں دی ورتوں / وکری وچ تقریباً 40 گنا وادھا ہویا ہے۔نشیاں دی شکل ہیروئن تے میتھمپھیٹامائین ہے۔ 2009 دی رپورٹ مطابق اکلے پنجاب دے انکڑے سمچے بھارت دے انکڑیاں نالوں تقریباً دگنے ہن۔

میتھمپھیٹامائین وارے کیہا جاندا ہے کہ ایہہ بڑی اسانی نال بنائی جا سکدی ہے۔ اسدی باہروں آؤن دی کوئی سمبھاونا ہی نہیں ہے۔ بادل سرکار دران وگے اس چٹے دریا نے لکھاں نوجوانیاں نوں جؤندے ہی مار مکایا ہے۔ کنے لوکاں کھدکشیاں کیتیاں ہن۔اس سبھ کجھ لئی بادل سرکار جمینوار ہے۔ بادل سہب خود جمینوار ہن۔ پنجاب دی سمچی دردشا دیکھدیاں، ایہہ ویر آپ ہی دسن کہ بادل سہب دی تلنا حیوان نال کرنی چاہیدی ہے جاں انشان نال؟

 

تہاڈی رائے لین لئی شروے