50. قاروں شاہی فیصلے رد کیتے جانگے۔ ایہہ جائداد لوکاں دی ہووے گی

 پچھلے سمیں دی گل ہے جو عراق دے بادساہ ہاروں-ال-راشید جسنوں قاروں بادشاہ کیہا جاندا ہے نال سبندھت ہے۔ ہاروں-ال-راشید ابشیا قبیلے دا پنجواں خلیفہ اتے حکمران سی، جسدی راجدھانی بغداد سی۔ہاروں-ال-راشید نے اپنے پتر ال-امین دے جنم لین تے اسدے سکھ آرام لئی ہور دھن دولت اکٹھی کرن دی لوڑ مسوس کیتی۔ ہاروں-ال-راشید نے اپنے دیش دے سبھ لوکاں دی دھن دولت جبری اپنے محل وچ اکٹھی کر لئی۔ لوک بالکل کنگال اتے آتر ہو گئے اتے روٹی کپڑے آدی لوڑاں لئی بادشاہ دے چرنی پین لگے۔ بادشاہ اپنے اس کارنامیں اپر بہت خوش ہویا کردا سی۔اسنے بناں تنخواہ فوج تیار کر لئی سی۔

  اک دن بادشاہ نے اپنے وزیر یاہیا نوں پچھیا کہ کسے کول کوئی پیسہ رہِ تاں نہیں گیا، تاں یاہیا نے دسیا کہ مردیاں دے منہ وچ پایا دمڑا اجے تک نہیں نکالیا گیا۔ بادشاہ نے ترت سبھ دمڑے نکالن دا حکم دتا۔ سبھ مردیاں دیاں قبراں پٹکے، گلیاں شڑیاں لاشاں وچوں دمڑے کڈھکے شاہی خزانے وچ داخل کر دتے گئے۔ہاروں-ال-راشید نے ایہہ پیسہ اپنے پتر ال-امین دے محلاں نوں شگارن لئی ورتیا۔ قاروں توں بعد اتہاس وچ اجیہی کوئی ہور مشال نہیں ملدی۔

 بھانویں دنیاں بھر وچ کسے ہور اجیہی گھٹیا راجشاہی دا ذکر نہیں ملدا۔ پر پنجاب دی سیوادار اکھوان والی کتھت پنتھک سرکار نے، اپنی پیسہ وٹورن دی ہوس ادھین، کجھ اجیہے فیصلے کیتے ہن، کجھ اجیہے قنون بنائے ہن، جو سانوں قاروں دی یاد کروا رہے ہن۔ ایہہ سبھ فیصلے، قنون رد کیتے جانگے۔ ایہناں فیصلیاں، قنوناں دا لماں ویروا اتھے نہیں دتا جا سکدا۔ مشال وجوں دیکھو “سدھار نمبر 20. شاملات زمین دان کرن دا قنون۔